مولای من این فاطمیه هم تمام شد و من ماندم و حسرت بی نشانی مزار مادرت و همچنان نبود تو…

تمام فاطمیه را عزاداری کردیم اما کاش فاطمی هم بودیم و فاطمیه را میفهمیدیم که اگر میفهمیدیم در این جهان پر هیاهو بی تو نبودیم… مگر نه اینکه فاطمه رفت تا علی بماند تا ولایت بماند اما… حالا چه؟؟ ما برایتان چه کرده ایم؟؟؟

برایت کم گذاشتیم آقاجان…از وقتمان از مالمان از جانمان کم گذاشتیم … فاطمی زیستن را بلد نیستیم،بلد نیستیم چگونه پای ولایتتان بایستیم…

اما اقا جان در این ایام در کنار تسلیت برای عزای مادرتان بخاطر شهادت کودک شش ساله به شما تسلیت میگوییم حتما خبر دارید ک در این روزها چه بر سر شیعیانتان اورده اند…

مولای من فاطمی زیستن را بلد نیستیم اما بخاطر ما نه برای خاطر شیعیانت که در خاک و خون میغلتند و جز شما فریارسی ندارند ظهور کن  اغثني يا غياث المستغيثين

❤اللهم عجل لولیک الفرج بحق فاطمة الزهرا سلام الله عليها❤

​زهد و ساده زیستی 

تکلّف گر نباشد خوش توان زیست تعلّق گر نباشد خوش توان مرد 

زهد و ساده زیستی، شرطی است که خداوند با پیامبران خویش مطرح نموده است؛ همان گونه که در دعای ندبه می‌خوانیم: «وَشَرَطْتَ عَلَیهِمُ الزُّهْدَ فِی دَرَجاتِ هذِهِ الدُّنْیا الدَّنِیةِ؛ و با آنها در درجه‌های این دنیای پست زهد را شرط نمودی. » 

ساده زیستی و بی رغبتی نسبت به جاذبه‌های دنیوی، افزون بر آنکه آدمی را از بسیاری از لغزشها و گناهان باز می‌دارد، رمز اصلی آرامش قلبی و شادابی روحی نیز می‌باشد. 

به تعبیر زیبای سعدی

بسیار ساده بود…. گاندی، این مرد هندو، وقتی می‌خواهد هند را رهبری کند و جمعیت هندوستان را از چنگال استعمار رها کند، چاره ای ندارد جز اینکه راه پیامبران را در پیش گیرد، یک زندگی ساده برای خودش انتخاب کند، پارچه ساده ای روی دوشش بیندازد و تمام دارایی اش یک بز باشد و بگوید من با همین می‌توانم زندگی کنم. 

روزی پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله به خانه دخترش زهراعلیهاالسلام وارد می‌شود و می‌بیند که او یک دستبند نقره در دست دارد و پرده الوانی را از در آویخته است؛ به علامت اعتراض برمی گردد. حضرت زهرا که از خلق و خوی پدر بزرگوارش آگاه بود، فوراً دستبند را از دست درآورد و پرده را هم از در کند و آنها را خدمت پدر بزرگوارش فرستاد و پیغام داد که در هر راه که خودتان صلاح می‌دانید، مصرف فرمایید. پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله نیز فوراً همه آنها را به اصحاب صفّه بخشید. » [۱] 

مقام معظم رهبری از وانهادن ساده زیستی و روی آوردن به مصرف گرایی با عنوان «بلای جامعه» یاد کرده و می‌فرماید: «برای جامعه بلای بزرگی است که میل به مصرف، روز به روز در آن زیاد شود، و همه به بیشتر مصرف کردن، بیشتر خوردن، متنوّع خوردن، متنوّع پوشیدن و دنبال نشانه‌های مد و هر چیز تازه برای وسایل زندگی و تجملات آن رفتن، تشویق بشوند. » [۲] 

باید اذعان داشت که در عصر حاضر، نقش الگویی حضرت زهراعلیهاالسلام درباره زهد و ساده زیستی بیش از هر زمان دیگر آشکارتر است و ما بیش از پیش به تأثیرپذیری از این الگوی مبارک نیازمندیم؛ چرا که در هیچ روزگاری به اندازه روزگار ما، انسانها در برابر انواع جاذبه‌های رنگارنگ دنیا و انبوه کالاهای مصرفی آن قرار نگرفته اند؛ در نتیجه، در هیچ زمانی همانند این عصر و زمان، دلهای آدمیان - به واسطه تعلّق به این دستاوردهای تمدّن مادّی و تکنولوژی - گرفتار اضطراب و دلهره و تشویش نشده است. 

پیام ساده زیستی حضرت زهراعلیهاالسلام، پیام آسودگی خاطر، آرامش و صفای روحی است که امروزه می‌تواند به عنوان یکی از عوامل نجات آدمیان از این گرداب دل بستگیها به شمار آید. 

از سلمان فارسی چنین نقل شده است که می‌گوید: «روزی حضرت فاطمه علیهاالسلام را دیدم که چادری وصله دار و ساده بر سر داشت. در شگفتی ماندم و گفتم: عجبا! دختران پادشاهان ایران و قیصر روم بر تختهای طلا می‌نشینند و پارچه‌های زربافت به تن می‌کنند؛ وه که این دختر رسول خداست! نه چادرهای گران قیمت بر سر دارد و نه لباسهای زیبا! 

فاطمه علیهاالسلام پاسخ داد: «ای سلمان! خداوند بزرگ، لباسهای زینتی وتختهای طلا را برای ما در روز قیامت ذخیره کرده است. » 

حضرت زهراعلیهاالسلام سپس خدمت پدر رفت و شگفتی سلمان را مطرح کرد و فرمود: «ای رسول خدا! سلمان از سادگی لباس من تعجب نمود. سوگند به خدایی که تو را مبعوث فرمود، مدت پنج سال است فرش خانه ما پوست گوسفندی است که روزها بر روی آن شترمان علف می‌خورد و شبها بر روی آن می‌خوابیم. و بالش ما چرمی است که از لیف خرما پر شده است. » [۳] 

ناگفته نماند که گرچه در عصر حاضر نمی توان همانند حضرت زهراعلیهاالسلام زندگی کرد و ساختار ساده زیستی را براساس ساده زیستی ایشان پی ریزی نمود، اما در این زمان نیز می‌توان ساده زیستی را متناسب با مقتضیات روز تبیین نمود و براساس آن، زندگی پاکیزه ای بنا کرد؛ زندگی ای که در آن از زیاده روی در مصرف و انباشتن کالاهای غیر ضروری و پرورش نیازهای کاذب خبری نیست و تنها براساس نیازمندیهای راستین انسان استوار است. 

———-

[۱]: (۲۶). احیای تفکر اسلامی، شهید مطهری، صدرا، تهران، چاپ بیست و یکم، ۱۳۸۳، برگرفته از صفحات: ۹۰، ۹۱، ۹۵، ۹۷ و ۹۸. 

[2]: (۲۷). خطبه‌های عید فطر، ۱۵ آذر ۱۳۸۱، به نقل از باربی، اکبر مظفری، شاکر، قم، ۱۳۸۴، چاپ اوّل، ص ۱۱۴ و ۱۱۵. 

[3]: (۲۸). ر. ک: بحار الانوار، ج ۸، ص ۳۰۳؛ به نقل از: نهج الحیاة، ص ۱۴۴ و ۱۴۵.

​بلندهمّتی به هنگام دعا 

گر مخیر بکنندم به قیامت که چه خواهی دوست ما را و همه نعمت فردوس شما را [۱] 

انسانها در آرزو و درخواست از خداوند، گوناگون می‌باشند. همّت و آرزوی برخی از آدمیان در همین دنیای زودگذر و ناچیز خلاصه می‌شود. آنها جز دنیا نمی خواهند و جز برای دنیا، چیز دیگری سعی و تلاش نمی کنند. به فرموده زیبای حضرت علی علیه السلام: «وَاِنَّمَا الدُّنْیا مُنْتَهَی بَصَرِ الْاَعْمَی لاَ یبْصِرُ مِمَّا وَرَاءَهَا شَیئاً وَالْبَصِیرُ ینْفُذُهَا بَصَرُهُ وَیعْلَمُ اَنَّ الدَّارَ وَرَاءَهَا فَالْبَصِیرُ مِنْهَا شَاخِصٌ وَالْاَعْمَی اِلَیهَا شَاخِصٌ وَالْبَصِیرُ مِنْهَا مُتَزَوِّدٌ وَالْاعْمَی لَهَا مُتَزَوِّدٌ؛ [۲] همانا دنیا نهایت دیدگاه کسی است که دیده اش کور است، و از دیدنِ جز دنیا مهجور. و آنکه بیناست، نگاهش از دنیا بگذرد و بداند در پَس آن، خانه `آخرت ` است. پس بینا از دنیا رخت بردارد و نابینا رخت خویش در آن گذارد. بینا از دنیا توشه گیرد و نابینا برای دنیا توشه فراهم آرد. » 

و امّا گروه دوم از آدمیان، کسانی هستند که همّت خویش را فراتر از جهان مادی قرار داده اند. و اگر هم برای دنیای خویش تکاپو دارند، به انگیزه توشه برداشتن برای جهان دیگر، حفظ آبرو و مانند آن است. آنها دنیا را محلّ گذر و پل رسیدن به جهان دیگر می‌دانند و همه تلاش خود را بکار می‌گیرند تا در جهان دیگر رستگار شده، در بهشت ابدی پروردگار جای گیرند. 

سرانجام، اندکی از آدمیان نیز هستند که نه تنها از دام جاذبه‌های فریبنده دنیوی رها می‌شوند؛ بلکه از نعمتهای انبوه بهشت نیز می‌گذرند و از خداوند، تنها دیدار جمال او را می‌طلبند و به جای بهشت، بهشت آفرین را تمنّا می‌کنند؛ همان گونه که سعدی شیرازی سروده است: 

ما از تو به غیر از تو نداریم تمنّاحلوا به کسی ده که محبّت نچشیدست [3] 

در ضمن حکایتی، درباره حضرت فاطمه علیهاالسلام چنین می‌خوانیم: «روزی پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله از دخترش زهراعلیهاالسلام پرسید: دخترم! چه درخواست و حاجتی داری؟ هم اکنون فرشته وحی در کنار من است و از طرف خدا پیام آورده است که هر چه بخواهی، تحقق می‌پذیرد. حضرت فاطمه علیهاالسلام پاسخ داد: «شَغَلَنِی عَنْ مَسْئَلَتِهِ لَذَّةُ خِدْمَتِهِ لاَ حَاجَةَ لِی غَیرُ النَّظَرِ اِلَی وَجْهِهِ الْکَرِیمِ؛ [4] لذتی که از خدمت حضرت حق می‌برم، مرا از هر خواهشی باز داشته است. حاجتی جز این ندارم که پیوسته ناظر جمال زیبا و والای خداوند باشم. » 

غوغای عارفان و تمنّای عاشقان حرص بهشت نیست که شوق لقای تُست

قومی هوای نعمت دنیا همی پزندقومی هوای عُقبی و ما را هوای تست 

قُوت روان شیفتگان التفات توآرام جان زنده دلان مرحبای تست [5]

———-

[1]: . سعدی. 

[2]: . نهج البلاغه، ترجمه سید جعفر شهیدی، خطبه ۱۳۳. 

[3]:  کلیات سعدی، ص ۳۸۳. 

[4]:  نهج الحیاة، محمد دشتی، مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امیر المؤمنین علیه السلام، قم، ۱۳۸۵، چاپ سوم، ص ۹۱. 

[5]: . کلیات سعدی، ص ۷۲۳.