۶۸- و من كتاب له ( عليه السلام ) > إلي سلمان الفارسي رحمه الله قبل أيام خلافته < أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّمَا مَثَلُ الدُّنْيَا مَثَلُ الْحَيَّةِ لَيِّنٌ مَسُّهَا قَاتِلٌ سَمُّهَا فَأَعْرِضْ عَمَّا يُعْجِبُكَ فِيهَا لِقِلَّةِ مَا يَصْحَبُكَ مِنْهَا وَ ضَعْ عَنْكَ هُمُومَهَا لِمَا أَيْقَنْتَ بِهِ مِنْ فِرَاقِهَا وَ تَصَرُّفِ حَالَاتِهَا وَ كُنْ آنَسَ مَا تَكُونُ بِهَا أَحْذَرَ مَا تَكُونُ مِنْهَا فَإِنَّ صَاحِبَهَا كُلَّمَا اطْمَأَنَّ فِيهَا إِلَي سُرُورٍ أَشْخَصَتْهُ عَنْهُ إِلَي مَحْذُورٍ أَوْ إِلَي إِينَاسٍ أَزَالَتْهُ عَنْهُ إِلَي إِيحَاشٍ وَ السَّلَامُ .نامه۶۸-به سلمان فارسي روش برخورد با دنيا پس از ياد خدا و درود! دنياي حرام چونان مار است، كه پوستي نرم، و زهري كشنده دارد، پس از جاذبه هاي فريبنده آن روي گردان، زيرا زمان كوتاهي در آن خواهي ماند، و اندوه آن را از سر بيرون كن، زيرا كه يقين به جدايي آن، و دگرگوني حالات آن داري، و آنگاه كه به دنيا خو گرفته اي بيشتر بترس، زيرا كه دنياپرست تا به خوشگذراني در دنيا اطمينان كرد او را به تلخ كامي كشاند، و هرگاه كه به دنيا انس گرفت و آسوده شد، ناگاه به وحشت دچار مي گردد.