​تولید ملی،چرا؟و چگونه؟ رهبر انقلاب اسلامی سال 1397 را سال حمایت از کالای ایرانی نام نهادند. نامگذاری سالها از طرف رهبر دارای فلسفه ای است و بنابر گفته ی غلامعلی حداد عادل میتوان گفت فلسفه ی این کار جلب توجه مردم به یک ارزش خاص و همینطور در نقطه مقابل آن به یک مشکل است. ما از سال های 1388 تا کنون شاهد نامگذاری هایی از طرف رهبر هستیم که بیشتر بر محوریت اقتصاد تاکید دارند و از محور بودن اقتصاد میتوان نتیجه گرفت که اقتصاد در جامعه ی اسلامی اکنون به یک ارزش خاص یا یک مشکل تبدیل شده که توجه زیادی را از جانب همه ی مردم میطلبد. اما یکی از زیر مجموعه های اقتصاد تولید ملی است که در ایات و روایات برای تولید ملی فوایدی ذکر شده از جمله داشتن استقلال سیاسی و اقتصادی است که همین استقلال موجب چیرگی بر ظلم و ستم و در نهایت تحقق جامعه توحیدی میشود. طه وَلَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ وَرِزْقُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ ﺩﻳﺪﮔﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﺍﺻﻨﺎﻑ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﻣﺪﻭﺯ ، [ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻳﻢ ] ﺷﻜﻮﻓﻪ [ ﺑﻲ ﻣﻴﻮﻩ ﻭ ﺯﻳﻮﺭ ﻭ ﺯﻳﻨﺖ ] ﺩﻧﻴﺎﺳﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻴﺎﺯﻣﺎﻳﻴﻢ ، ﻭ ﺭﺯﻕ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﺑﻬﺘﺮ ﻭ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭﺗﺮ ﺍﺳﺖ .(١٣١) النساء الَّذِينَ يَتَرَبَّصُونَ بِكُمْ فَإِن كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِّنَ اللَّهِ قَالُوا أَلَمْ نَكُن مَّعَكُمْ وَإِن كَانَ لِلْكَافِرِينَ نَصِيبٌ قَالُوا أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَيْكُمْ وَنَمْنَعْكُم مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ فَاللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَن يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺣﻮﺍﺩﺛﻲ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻣﻰ  ﺑﺮﻧﺪ ، ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﻳﺘﺎﻥ ﻓﺘﺢ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﺯﻱ ﺭﺳﺪ ، ﻣﻰ  ﮔﻮﻳﻨﺪ : ﻣﮕﺮ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ [ ﺩﺭ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺟﻨﮓ ] ﻧﺒﻮﺩﻳﻢ ؟ [ ﭘﺲ ﺳﻬﻢ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻏﻨﺎﻳﻢ ﺟﻨﮕﻲ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﻳﺪ . ] ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﺑﻬﺮﻩ ﺍﻱ ﺍﻧﺪﻙ [ ﺍﺯ ﻏﻠﺒﻪ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﺯﻱ ] ﺑﺎﺷﺪ ، ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻰ  ﮔﻮﻳﻨﺪ : ﺁﻳﺎ [ ﻣﺎ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﺭﺗﺶ ﺍﺳﻠﺎم ﺑﻮﺩﻳﻢ ] ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﭼﻴﺮﻩ ﻭ ﻣﺴﻠّﻂ ﻧﺒﻮﺩﻳﻢ ؟ [ ﻭﻟﻲ ﺩﻳﺪﻳﺪ ﻛﻪ ﺍﺯﺿﺮﺑﻪ ﺯﺩﻥ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﻱ ﻛﺮﺩﻳﻢ ] ﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ [ ﺍﺯﺁﺳﻴﺐ ﻭ ﺯﻳﺎﻥ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ] ﻣﺎﻧﻊ ﻣﻰ  ﺷﺪﻳﻢ [ ﭘﺲ ﺳﻬﻢ ﻏﻨﻴﻤﺖ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺪﻫﻴﺪ . ] ﺧﺪﺍ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﻴﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺩﺍﻭﺭﻱ ﻣﻰ  ﻛﻨﺪ ; ﻭ ﺧﺪﺍ ﻫﺮﮔﺰ ﻫﻴﭻ ﺭﺍﻩ ﺳﻠﻄﻪ ﺍﻱ ﺑﻪ ﺳﻮﺩ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﺑﺮ ﺿﺪ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺪﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ .(١٤١) با توجه به آیات فوق نداشتن استقلال و وابستگی به دیگران معیاری است برای انحطاط و سقوط یک جامعه جامعه ای که بر پایه ی نیروی انسانی ،فکری و اقتصادی خود سیاستگذاری کند به یقین ستاره ی اقبالش میدرخشد و بر سریر سعادت تکیه میزند و تاج سیادت بر سر می نهد ولی کشوری که بر اساس وابستگی گام بر میدارد نمیتواند پیش بتازد و برای همیشه در آنسوی مرز میماند چرا که وابستگی جامعه را سست و محدود میکند،اعتماد به نفس را از بین میبرد و زمینه را برای پذیرش نقشه های استعمار اماده میکند امروزه استعمارگران ترجیح میدهند بیش از هر چیز روی شاخصه ی اقتصادی استعمار تکیه کنند و میکوشند ملت های مستضعف را برده ی اقتصادی خود کنند مهم آنست که ما گوش و چشم خود را باز کنیم و فریب آب و رنگ مکتبها،تیترها و شعارهای انها را نخوریم و خود را به دام استعمار آنها نیفکنیم